"Кто в лес, кто по дрова."

Mittwoch, 3. Oktober 2007

Dorr Daach dorr Doidschn Ainaihd


Ja, morr höhrdz nisch nor, morr kanns ooch lääsn. Isch kann maine rüsch-schä Härkunnfd nisch verläuschnänn. Isch bin im Ossdn gebohrn. Abor isch bin keen Sachsä unn keenä Sexinn. Dorr Wässi an süch glohbt ja immorr, doass allä Ossis sexisch sprächn. Abor das stümmt goar nüsch. Mir Ossis känn da dä Unnerschiedä genau.

Unn, was mehnter, wo-sch härkomm? Ja, ja, s´iss scho klar, ausm Ossdn. Gehtz noch genauor?

De Zwersche sprächn ja nu ganz annorschd als´s Schneewiddschänn. De männlüschen Zwersche hamm ehorr änn Jodd onställe vom Geh. Unn hoarde Gonsonandänn känn die goar nüsch. Doas gehd dann so: Mir sinn de Zwersche und gomm aus´m Ossdn. Uns jehts juht im Woald. Mir fräun uns off den Faierdaach. Da müssmer nisch inde Schule jehn. Das iss jut so!

Unn de Waiber, die sprächn fränksch: Mama, des geht net so. Du kannst das net. Das könn nur mia. Wemmä frängisch redn koo, dann waas mer a, wos gemannt is.

Stümmt, ich kann keen rüschdsches Fränksch. Aboar meine Ohma väderlichersaids sproach ´nen Dialeggd, dähr dem schoun ziemlüsch nahe kahm. Nur isch, isch armes Schneewiddschänn, isch häng ä büsch-schen inner Lufd rum mit maim Dialeggd.

Als Kind muschd hochdoitsch redn unn innor Schulä sowiesoh. Abor als-sch vor drainhalb Joarn in Wässdn ging, da wolldsch nüsch lüh-schn unn immor stols off maine Härkunfd sain. Darumm habsch angefange, Dialeggd zu sprächn. Wäm´s nüsch gefälld, dähr muss wägghörn.

Üsch grühße alle Ossis im Wässdn und alle Wessis im Ossdn! Unn gans besonners grüß-sch mainen Lieblinnswessi Lypô.

Keine Kommentare: